زخم هایت بر قلبم
همچون زخمه های بر سازی
به وجد می آورد
من را
و نوایش به رقص می آورد کلمات را
بر کاغذ .
سماع قافیه ها شروع می شود ...
می دانی !؟
شاعری ، تهمت بزرگی ست برای من !
من
فقط
سازی هستم در دستان تو .